ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΣΑΚΗΣ ΠΕΠΟΝΗΣ

8-8-2011 

Απεβίωσε σε ηλικία 87 ετών, από παθολογικά αίτια, που σχετίζονται με χρόνια καρδιολογικά προβλήματα, ο Αναστάσιος Πεπονής. Το 1951 εξελέγη γενικός γραμματέας και στη συνέχεια πρόεδρος της Νεολαίας της ΕΠΕΚ (Ν. Πλαστήρα), αλλά διαγράφηκε από το κόμμα επειδή αντιτάχθηκε στις θανατικές εκτελέσεις των Μπελογιάννη, Μπάτση, Καλούμενου, Αργυριάδη. Το διάστημα 1964-1965, διετέλεσε Γενικός Διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) και μέλος του ΔΣ του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο ΕΙΡ προώθησε την καθιέρωση της Δημοτικής γλώσσας στο ραδιόφωνο και ίδρυσε τον πρώτο πειραματικό σταθμό τηλεόρασης στην Ελλάδα. Τη νύχτα της 15ης Ιουλίου 1965 αντιτάχθηκε στο βασιλικό πραξικόπημα και μετέδωσε το μήνυμα καταγγελίας του Γεωργίου Παπανδρέου προς τον ελληνικό λαό. Το 1966, συμμετείχε στην συντακτική επιτροπή των "Νέων Δρόμων", θεωρητικού οργάνου της κεντροαριστεράς. Αμέσως μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, συμμετείχε σε αντιδικτατορικές πρωτοβουλίες. Ήταν ηγετικό στέλεχος της αντιδικτατορικής οργάνωσης ΕΚΔΑ (Εθνικό Κίνημα Δημοκρατικής Αντιστάσεως). Συνελήφθη και καταδικάστηκε από το Έκτακτο Στρατοδικείο. Αποφυλακίστηκε με την πρώτη μερική αμνηστία και συνέχισε τη δράση του. Εκτοπίστηκε δύο φορές. Συνελήφθη άλλες δύο από την ΕΣΑ και μπήκε σε αυστηρή απομόνωση.

Το 1974 διετέλεσε μέλος του ΔΣ της Τραπέζης Ελλάδος, ενώ την περίοδο 1976-1977, ήταν μέλος του Συμβουλίου Επιμορφώσεως Δημοσίων Υπαλλήλων. Το 1977, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στην Α' Αθηνών, ενώ πρωτοεξελέγη και μέλος της ΚΕ του Κινήματος. Υπήρξε ένας από τους 24 βουλευτές, οι οποίοι διετέλεσαν ευρωβουλευτές χωρίς να έχουν εκλεγεί, το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ έως τη διενέργεια των πρώτων εκλογών για την ανάδειξη των ελλήνων ευρωβουλευτών (1.1 - 18/10/1981). Ηταν κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με μεγάλη συμμετοχή στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ανέλαβε κυβερνητικό αξίωμα για πρώτη φορά το 1981, αμέσως μετά τον σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ως υπουργός Βιομηχανίας και Ενέργειας και έκτοτε συμμετείχε σταθερά στις περισσότερες κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Το 1984, παραιτήθηκε από υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου, αρμόδιος για τα ραδιοτηλεοπτικά, επειδή διαφώνησε για θέματα της αρμοδιότητάς του. Έχει διατελέσει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ το 1989, αλλά και το 1990, Στις 24 Σεπτεμβρίου 1990, στο 2ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, οπως εκανε και στο τρίτο  και τέταρτο Συνέδριο το 1994 και 1996. Στις 12 Δεκεμβρίου 1994, παραιτήθηκε από το αξίωμα του υπουρού Προεδρίας, διαμαρτυρόμενος για την συνεχή υπονόμευση που εδέχετο από σημαντικό αριθμό στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τον εκσυγχρονιστικό-αξιοκρατικό νόμο για τις προσλήψεις στο Δημόσιο που προσπαθούσε να καθιερώσει κατά τη διάρκεια της θητείας του. Παρέμεινε στη θέση του υπουργού Προεδρίας μέχρι την 28η Δεκεμβρίου, οπότε ορκίστηκε ο αντικαταστάτης του Ιωάννης Ποττάκης. Στις 8 Φεβρουαρίου 1995 ορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης -ορκίστηκε δύο ημέρες αργότερα- αντικαθιστώντας τον Γ. Κουβελάκη ο οποίος παραιτήθηκε καταγγέλλοντας κέντρα παραεξουσίας που αναιρούν το κυβερνητικό έργο. Η κηδεία θα γίνει Δημοσία Δαπάνη από το Α Νεκροταφείο Αθηνών, με τιμές υπουργού Εν Ενεργεία. 

Συγγραφικό Έργο: "Προσωπική Μαρτυρία", Κέδρος, 1970, "Το γλωσσικό μας πρόβλημα σήμερα", Κέδρος, 1972, "Μεγάλη Επικοινωνία", Ίκαρος, "Για τη Λαϊκή Κυριαρχία", Νέα Σύνορα, 1976, "Εισαγωγικό σχόλιο στα πολιτικά κείμενα του Γιώργου Θεοτοκά", Ίκαρος, 1976, "Η συνταγματική αναθεώρηση", 1986 και "1961-1981. Τα γεγονότα και τα πρόσωπα", εκδ.Λιβάνη, 2001, "Για το ζήτημα του Αιγαίου - Τα πετρέλαια, ο Μάρτης του ΄87, οι συνοριακές διαφορές, Ευρωπαϊκή Ένωση και η ενεργειακή γέφυρα", 2008, εκδ. Λιβάνη.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ